Zanim dojdzie do rozpoznania sprawy w sądzie, pierwszym etapem procesu karanego jest postępowanie przygotowawcze, które prowadzi lub nadzoruje prokuratura. To w tej fazie postępowania przedstawiane są zarzuty i stosowane są określone środki, takie jak np. tymczasowe aresztowanie, poręczenie majątkowe, zakaz opuszczania kraju. Obrona podczas tych czynności, winna sprowadzać się przede wszystkim do zagwarantowania – najpierw podejrzanemu a później oskarżonemu – realizacji jego praw procesowych. Adwokat jest po to, aby stać na straży tych uprawnień, aby pomagać poprzez składanie odpowiednich wniosków oraz natychmiastowe reagowanie w sytuacji, w której podejrzanemu lub oskarżonemu dzieje się „procesowa” krzywda.

Obecnie najczęstszym błędem przy konstruowaniu postanowień w umowach jest posługiwanie się gotowymi wzorami dostępnymi w intrenecie lub w miernych opracowaniach. Jest to błąd – każda umowa zawiera bowiem osobliwe dla ustaleń stron postanowienia. Przy konstrukcji dobrej i skutecznej umowy ważne jest opracowanie takich postanowień, które będą maksymalnie zabezpieczały interes podmiotu szukającego pomocy prawnej. Wiąże się to z koniecznością znajomości przepisów kodeku cywilnego, ale również innych ustaw, w których zawarte są przepisy szczególne dotyczące poszczególnych klauzul umownych.

Zgodnie z ogólnymi zasadami procedury administracyjnej decyzja organu drugiej instancji, pomimo, że może zostać poddana kontroli sądowej, jest wykonalna. Oznacza to tyle, że złożenie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego (WSA) nie powoduje, z mocy prawa, wstrzymania wykonania decyzji. Procedura zna jednak instytucję, która pozwala wstrzymać wykonalność decyzji. Jest nią wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, który można złożyć wraz ze skargą do sądu administracyjnego. Wniosek musi spełniać wymagania formalne i musi być właściwie uzasadniony. Jego uwzględnienie spowoduje, że pomimo ostatecznej decyzji, osoba zobowiązana nie będzie musiała jej wykonywać, do momentu prawomocnego zakończenia postępowania sądowo-administracyjnego.

Aby móc wystąpić z pozwem o rozwód muszą zostać spełnione kodeksowe przesłanki dopuszczalności rozwiązania związku małżeńskiego. Należą do nich przede wszystkim ustanie trzech więzi łączących małżonków, tj. więzi uczuciowej, fizycznej i ekonomicznej. Dodatkowo na skutek rozwodu nie może ucierpieć dobro małoletnich dzieci stron, rozwód też nie może być sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Największe emocje podczas rozwodu budzi wina małżonka w rozkładzie związku, kwestia alimentów oraz kontaktów z małoletnimi dziećmi. Pozew o rozwód musi być właściwie przygotowany. W pozwie muszą znaleźć się również odpowiednie wnioski o zabezpieczenie, które pozwolą unormować sytuację stron, tj.: alimenty, miejsce zamieszkania dzieci, kontakty a nawet sposób korzystania ze wspólnego mieszkania, podczas trwania procesu, który w przypadku rozbudowanego postępowania dowodowego może trwać długo.

Kontakty rodziców z dziećmi ureguluje sąd jeżeli rodzice nie są w stanie dojść do porozumienia w kwestiach z nimi związanymi. Postępowanie może okazać się żmudne i trudne w sytuacji w której jedna ze stron utrudnia realizację kontaktów lub próbuje przemycić swoją koncepcję kontaktów – niekoniecznie zgodną z dobrem dziecka. Wniosek o kontakty powinien być tak skonstruowany, aby zawierał również odpowiednie żądania zabezpieczające interesy strony i dziecka na czas trwania postępowania. Chodzi o to, żeby podczas toczącego się miesiącami postępowania sądowego strony miały jasność jak wygląda realizowanie kontaktów z dzieckiem.

Obowiązek alimentacyjny osoby zobowiązanej jest uzależniony od potrzeb uprawnionego do alimentów i od możliwości zarobowych zobowiązanego. Zdolności zarobkowe bardzo często są mylone z aktualnymi zarobkami, co powoduje, że żądanie w zakresie zasądzenia obowiązku alimentacyjnego są nieadekwatne (często zaniżane) do tego jakie obowiązany ma predyspozycje i potrzeb dziecka. Alimenty są obowiązkiem rodzica, niekiedy również współmałżonka. Podobnie jak w innych sprawach z zakresu prawa rodzinnego przy sprawach o alimenty bardzo ważne jest zabezpieczenie roszczeń na czas trwającego procesu, co wymaga odpowiedniego uzasadnienia wniosku.

Orzeczenie rozwodu może nastąpić bez wskazywania na winę któregokolwiek małżonka, z winy jednego z małżonków lub z winy obojga. Chcąc „ubiegać” się o winę jednego z małżonków, należy w trakcie postępowania sądowego wykazać, tj. udowodnić, że drugi małżonek jest w całości winny rozkładowi pożycia małżeńskiego. Stad przy pozwie, w którym żąda się orzeczenia winy jednego z małżonków bardzo ważne jest przytoczenie odpowiednich faktów i co ważniejsze dowodów. Nawet jeżeli wina wiąże się ze zdarzeniami, które miały miejsce w tzw. czterech ścianach, jej udowodnienie nie jest niemożliwe. W takich sytuacjach pomoc adwokata lub radcy prawnego może okazać się nieodzowna. Kwestia ustalenia winy może mieć wpływ na zasądzenie alimentów od małżonka wyłączenie winnego rozpadowi małżeństwa.

Podstawowym dokumentem, który legitymuje spadkobiercę (prawnie) jest postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialny akt poświadczenia dziedziczenia. Samo przeprowadzenie postępowania spadkowego może okazać się problematyczne, co wiązać się może z koniecznością ustalenia jaki jest krąg spadkobierców, jakie są ich udziały, czy ktoś został wydziedziczony, jak wygląda kwestia testamentu i jego ważności. Te wstępne działania mają bardzo duże znaczenie w późniejszym etapie, kiedy należy przeprowadzić dział spadku, tj. podzielić pomiędzy spadkobierców majątek pozostawiony przez spadkodawcę lub ubiegać się o zachowek lub jego uzupełnienie.